Een regenbuitje voor het stof?
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton en Marjan
23 Mei 2013 | Nepal, Kathmandu
Kathmandu, 23 mei 2013
Vanaf een uur of drie, half vier is het beginnen te regenen. Eerst zachtjes, dan wat harder en uiteindelijk een gordijn van regen dat naar beneden kwam.
Om 19 uur verzamelden we in de lobby van het hotel met de groep voor een laatste "avondmaal". Buiten spoelt het van de regen, op de bestrating van het hotel stroomt het water centimeters dik naar een lagere plaats. Met plastic slippers, korte broek, petje en een regenjasje vertrekken we naar het afgesproken eethuisje. Binnen enkele minuten is onze kleding nat en na een paar honderd meter lopen komen we in een straat waar het water inmiddels tot mijn knieën komt. Lager gelegen winkels lopen onder en winkeliers proberen te redden wat er te redden valt. Het verkeer loopt vast, auto's staan stil en de motoren vallen uit, brommers en motoren hebben het zwaar, een enkele motorrijder valt om omdat er geen zicht meer is op de weg en al helemaal geen zicht meer op de vele en diepe gaten in de weg. Besef dat het op dit tijdstip ook nog eens donker is.
Het enige vervoermiddel dat nog redelijk veilig is dat is een riksja. Voor ons wandelaars zijn er ook risico's. Ook wij zien geen kuilen of gaten en het ontbreken van de putdeksel is niet ondenkbaar en daarom stappen wij in een riksja. Een prijsafspraak is snel gemaakt en de man doet erg goed zijn best om ons af te leveren bij het Kathmandu Guesthouse. Hij rijdt bijna het hotel binnen om ons enigszins droog af te leveren.
De chaos in de stad is groot. Politie en of andere hulpdiensten zijn in geen velden of wegen te bekennen. Er is veel geschreeuw van mensen en de claxons van allerlei voertuigen klinken als een kakofonie van geluiden door de straten.
We vinden ons eethuisje en genieten van de maaltijd terwijl onze haren en kleren drogen. Buiten neemt de regen geleidelijk af. Omdat nog hele straten volledig onder water staan nemen wij een andere route om veilig het hotel te bereiken.
Wat een ervaring ....... met ons is alles goed.
Als we in het hotel aankomen pakken wij onze fietstassen in omdat wij morgen onze fietsreis vervolgen.
Groetjes,
Marjan en Ton
Vanaf een uur of drie, half vier is het beginnen te regenen. Eerst zachtjes, dan wat harder en uiteindelijk een gordijn van regen dat naar beneden kwam.
Om 19 uur verzamelden we in de lobby van het hotel met de groep voor een laatste "avondmaal". Buiten spoelt het van de regen, op de bestrating van het hotel stroomt het water centimeters dik naar een lagere plaats. Met plastic slippers, korte broek, petje en een regenjasje vertrekken we naar het afgesproken eethuisje. Binnen enkele minuten is onze kleding nat en na een paar honderd meter lopen komen we in een straat waar het water inmiddels tot mijn knieën komt. Lager gelegen winkels lopen onder en winkeliers proberen te redden wat er te redden valt. Het verkeer loopt vast, auto's staan stil en de motoren vallen uit, brommers en motoren hebben het zwaar, een enkele motorrijder valt om omdat er geen zicht meer is op de weg en al helemaal geen zicht meer op de vele en diepe gaten in de weg. Besef dat het op dit tijdstip ook nog eens donker is.
Het enige vervoermiddel dat nog redelijk veilig is dat is een riksja. Voor ons wandelaars zijn er ook risico's. Ook wij zien geen kuilen of gaten en het ontbreken van de putdeksel is niet ondenkbaar en daarom stappen wij in een riksja. Een prijsafspraak is snel gemaakt en de man doet erg goed zijn best om ons af te leveren bij het Kathmandu Guesthouse. Hij rijdt bijna het hotel binnen om ons enigszins droog af te leveren.
De chaos in de stad is groot. Politie en of andere hulpdiensten zijn in geen velden of wegen te bekennen. Er is veel geschreeuw van mensen en de claxons van allerlei voertuigen klinken als een kakofonie van geluiden door de straten.
We vinden ons eethuisje en genieten van de maaltijd terwijl onze haren en kleren drogen. Buiten neemt de regen geleidelijk af. Omdat nog hele straten volledig onder water staan nemen wij een andere route om veilig het hotel te bereiken.
Wat een ervaring ....... met ons is alles goed.
Als we in het hotel aankomen pakken wij onze fietstassen in omdat wij morgen onze fietsreis vervolgen.
Groetjes,
Marjan en Ton
-
23 Mei 2013 - 23:23
Marieke:
He marjan en ton,
Als eerste ton( beter laat dan nooit haha) nog van harte met je verjaardag!
Wat heerlijk om jullie verhalen te lezen en weer helemaal meegenomen te worden achter op de fiets. Op afstand is het al een hele ervaring. Wat zullen jullie een bijzondere en vooral uitdagende reis hebben. Respect en trots!! Ik wens jullie nog mooie dagen en kijk uit naar het volgende verslag.
Lieve groet marieke groen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
