Regen en sneeuw

Lhasa, Woensdag 8 mei 2013

Het is nog pikdonker als wij om 5 u opstaan. Een korte nacht en we zijn eigenlijk hartstikke moe. Om 6 uur zitten we in de bus naar ons verfoeide dorpje met z'n bureaucratie. Macht viert hier hoogtij. Als wij uit Lhasa vertrekken is het een heldere hemel met sterren. Eenmaal in het dorpje regent het pijpenstelen en laden wij de fietsen in de vrachtwagen; gelukkig dat ze er allemaal nog stonden. De regen is zo heftig dat door de gids na overleg met ons besloten wordt om niet op de fiets te stappen.
Vandaag rijden we naar Nangarze. Op 5 km voor de pas stappen we op de fiets. De kamba-la pas ligt op 4850 m en om ons heen ligt veel sneeuw. Het is er erg koud maar zolang je fiets trap je je wel warm. Door de ijle lucht ontstaat snel zuurstof schuld en dan willen je benen wel verder maar je longen niet meer en moeten we regelmatig afstappen. De beloning is echter geweldig. De diep blauwe lucht en de evenzo diep witte wolken geven een prachtig beeld. Eenmaal op de top staat de bus met proviand te wachten. Even zo snel is dit prachtige beeld weer weg omdat ik dan in de wolken sta, dan wordt het echt koud en zien je bar weinig.
De afdaling begint en de beloning is bijzonder mooi. Alhoewel ik wel van snelheid houd, gebruik ik vaak m'n remmen om een mooi plekje te zoeken om daar in alle stilte te genieten van alles wat m'n zintuigen maar mogelijk maken. Dit is echt feest. M'n camera maakt "overuren".
We zakken verder af en rijden om het prachtige Yamdrok-tso meer. Ik kan geen woorden vinden om dit moois aan jullie te vertellen, het is zelfs ontroerend. Als ik in het door mij benoemde koeiendorpje wacht op Marjan, ieder rijdt z'n eigen tempo, bekijk ik een mini tempeltje dat grotendeels gereed is. Een muur met gebedsmolens in goudkleur, een fraaie toegangsdeur dat lijkt op een kleurig dekbed en vele koeien doener vrij rondlopen en er veel stront achterlaten. De lokale mensen kijken nieuwsgierig naar mij, ik naar hen. Als Marjan arriveert en weer uitgerust is stappen we weer op. De wind is inmiddels aangetrokken tot 5 a 6. Het is een mooie maar stevig zware rit, de wegen zijn overwegend goed en gelukkig komt er nog een paar km flink onverhard met grote kuilen en stenen, dat is voor mij echt genieten.
Om een uur of 7 arriveer ik in Nangarze, op 4400 m hoogte, en het hotel is ijskoud. Omdat we behoorlijk moe zijn stappen we direct onder de douche. Helaas, koudwater! Ik ben er even chagrijnig van maar de heerlijke maaltijd geeft mijn lichaam weer de normale temperatuur.
Als een blok vallen we in slaap.