Thuisreis en een KLM kater
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton en Marjan
03 Juni 2013 | Nederland, Heerhugowaard
Heerhugowaard, maandag 3 juni 2013
Afgelopen zaterdag om 8.15 zitten we aan de ontbijttafel van Hotel Moonlight. We laten het ons voor de laatste keer goed smaken en daarna pakken we de fietstassen in. Het voordeel dat we per fiets reizen maakt toch wel dat je betrekkelijk weinig bij je hebt en dus ook niet veel hoeft in te pakken.
Na dit klusje worden de tassen naar beneden gebracht en maken we een korte wandeling naar het "Illy-Cafe" een een echte Italiaanse cappuccino. De dames doen ons even wat inkopen. Wij genieten van de koffie en de rust op het terras.
Om 13 uur staat een grote taxi voor ons klaar. De 4 fietsdozen worden ingeladen en ook voor ons is er nog plaats! De Nepalese gids vergezeld onze laatste rit naar het vliegveld. We zijn erg snel op de luchthaven van Kathmandu, geen traffic jam, en het inchecken verloopt even vlot. We krijgen onze boardingpassen voor Delhi en ook voor de vlucht naar Amsterdam. We hebben geen overgewicht en in een mum van tijd, na het passeren van diverse checkpoints, zitten we aan de thee in een restaurant. Om 15.25 vertrekt de Boeing van JetAirways naar Delhi. We laten Nepal achter ons. De thuisreis is begonnen. Anderhalf uur later en een Nepalese maaltijd aan boord landden we op Delhi. Marjan kan nog steeds niet wennen aan de sterke kruiden in Nepalese maaltijden. De temperatuur aanduiding op Indira Ghandi International Airport maakt ons duidelijk dat met de temperatuur hier in India niet te spotten valt: 38 graden C. Omdat we "in transit" blijven valt het aantal controles wel mee maar omdat we kennelijk ergens een een loket vergeten hebben worden we na een lange tijd wachten in een rij met veel mensen niet doorgelaten en moeten we terug. Wat blijkt we hebben op onze boardingpassen geen paraaf van iemand staan en dat moet eerst gebeuren. Wij weer terug naar af. Goed de paraaf opgehaald en de militair die ons heeft teruggestuurd heeft er grote moeite mee om ons nu versneld door te laten. Het lukt wel. Detectiepoortjes, rontgenapparatuur en handmatige detectieapparaten en aparte handmatige visitatie doen hun werk en kunnen niets vinden.
Met z'n vieren hebben we veel plezier door het vele gedoe!
Delhi is een grote airport, veel taxfreeshops waar de dames zich kunnen uitleven, restaurants en veel comfortabele zitplaatsen waar wij de vele uren kunnen doorbrengen. Wij moeten ongeveer 8 uur wachten totdat we kunnen boarden voor Amsterdam. Dit is echt lang. Maar goed, het boek van Coen Verbraak, "kijken in de ziel van psychiaters", bracht mij voldoende afleiding en Marjan liep met regelmaat de winkels binnen.
Vanaf 02.00 uur konden we boarden en dan is er ook voldoende afleiding waardoor de overbrugging van tijd toch wel snel verloopt. Om half vier in de ochtend vertrekken we van Delhi voor een vlucht van ruim 8 uur. Inmiddels zijn we bijna 24 uur op en de vermoeidheid slaat toe. Na een kleine snack aan boord trekken we onze dekens over ons heen. Het slapen valt mij niet echt mee gelet op m'n lengte.
Na vele hazenslaapjes wordt het ontbijt geserveerd en dan gaat alles weer snel. Drie kwartier eerder dan gepland landen wij op Schiphol.
Buiten schijnt de zon uitbundig.
Als wij naar "odd luggage" lopen liggen de fietsdozen op de grond. Als ik naderbij kom zie ik dat mijn fietsdoos helemaal opengescheurd is. Even later komt m'n zadel incl. zadelpen via de lopende band in beeld, beschadigd en wel. Ook de fietsdoos van Marjan is ernstig beschadigd en het vermoeden rijst dat er met de dozen behoorlijk is gegooid. De andere twee dozen zien er redelijk uit maar toch aarzelen we niet om direct bij de KLM servicecounter de klacht te melden en een proforma claim in te dienen. Het is werkelijk schandalig hoe KLM met onze kostbare fietsen is omgegaan. Hierbij gevoegd dat we voor deze beide fietsen apart US dollar 600 hebben betaald om van Kathmandu naar Amsterdam te vliegen. Met medewerkers van KLM spreken we af dat we de fietsen mee naar huis nemen en dat we thuis de schade gaan opnemen en nader zullen melden aan KLM. We zijn behoorlijk teleurgesteld over dit incident.
Als we door de douane zijn staan daar onze kinderen te wachten. Het is een fijn weerzien en daarna praten we gezellig bij op een terras met koffie.
Maarten en Anne brengen Nico en mij naar Heerhugowaard om auto en aanhanger te halen en daarna halen we de fietsen en de bagage op van de luchthaven.
Om 12 uur zijn we weer thuis.
Hartelijke groeten,
Marjan en Ton
Afgelopen zaterdag om 8.15 zitten we aan de ontbijttafel van Hotel Moonlight. We laten het ons voor de laatste keer goed smaken en daarna pakken we de fietstassen in. Het voordeel dat we per fiets reizen maakt toch wel dat je betrekkelijk weinig bij je hebt en dus ook niet veel hoeft in te pakken.
Na dit klusje worden de tassen naar beneden gebracht en maken we een korte wandeling naar het "Illy-Cafe" een een echte Italiaanse cappuccino. De dames doen ons even wat inkopen. Wij genieten van de koffie en de rust op het terras.
Om 13 uur staat een grote taxi voor ons klaar. De 4 fietsdozen worden ingeladen en ook voor ons is er nog plaats! De Nepalese gids vergezeld onze laatste rit naar het vliegveld. We zijn erg snel op de luchthaven van Kathmandu, geen traffic jam, en het inchecken verloopt even vlot. We krijgen onze boardingpassen voor Delhi en ook voor de vlucht naar Amsterdam. We hebben geen overgewicht en in een mum van tijd, na het passeren van diverse checkpoints, zitten we aan de thee in een restaurant. Om 15.25 vertrekt de Boeing van JetAirways naar Delhi. We laten Nepal achter ons. De thuisreis is begonnen. Anderhalf uur later en een Nepalese maaltijd aan boord landden we op Delhi. Marjan kan nog steeds niet wennen aan de sterke kruiden in Nepalese maaltijden. De temperatuur aanduiding op Indira Ghandi International Airport maakt ons duidelijk dat met de temperatuur hier in India niet te spotten valt: 38 graden C. Omdat we "in transit" blijven valt het aantal controles wel mee maar omdat we kennelijk ergens een een loket vergeten hebben worden we na een lange tijd wachten in een rij met veel mensen niet doorgelaten en moeten we terug. Wat blijkt we hebben op onze boardingpassen geen paraaf van iemand staan en dat moet eerst gebeuren. Wij weer terug naar af. Goed de paraaf opgehaald en de militair die ons heeft teruggestuurd heeft er grote moeite mee om ons nu versneld door te laten. Het lukt wel. Detectiepoortjes, rontgenapparatuur en handmatige detectieapparaten en aparte handmatige visitatie doen hun werk en kunnen niets vinden.
Met z'n vieren hebben we veel plezier door het vele gedoe!
Delhi is een grote airport, veel taxfreeshops waar de dames zich kunnen uitleven, restaurants en veel comfortabele zitplaatsen waar wij de vele uren kunnen doorbrengen. Wij moeten ongeveer 8 uur wachten totdat we kunnen boarden voor Amsterdam. Dit is echt lang. Maar goed, het boek van Coen Verbraak, "kijken in de ziel van psychiaters", bracht mij voldoende afleiding en Marjan liep met regelmaat de winkels binnen.
Vanaf 02.00 uur konden we boarden en dan is er ook voldoende afleiding waardoor de overbrugging van tijd toch wel snel verloopt. Om half vier in de ochtend vertrekken we van Delhi voor een vlucht van ruim 8 uur. Inmiddels zijn we bijna 24 uur op en de vermoeidheid slaat toe. Na een kleine snack aan boord trekken we onze dekens over ons heen. Het slapen valt mij niet echt mee gelet op m'n lengte.
Na vele hazenslaapjes wordt het ontbijt geserveerd en dan gaat alles weer snel. Drie kwartier eerder dan gepland landen wij op Schiphol.
Buiten schijnt de zon uitbundig.
Als wij naar "odd luggage" lopen liggen de fietsdozen op de grond. Als ik naderbij kom zie ik dat mijn fietsdoos helemaal opengescheurd is. Even later komt m'n zadel incl. zadelpen via de lopende band in beeld, beschadigd en wel. Ook de fietsdoos van Marjan is ernstig beschadigd en het vermoeden rijst dat er met de dozen behoorlijk is gegooid. De andere twee dozen zien er redelijk uit maar toch aarzelen we niet om direct bij de KLM servicecounter de klacht te melden en een proforma claim in te dienen. Het is werkelijk schandalig hoe KLM met onze kostbare fietsen is omgegaan. Hierbij gevoegd dat we voor deze beide fietsen apart US dollar 600 hebben betaald om van Kathmandu naar Amsterdam te vliegen. Met medewerkers van KLM spreken we af dat we de fietsen mee naar huis nemen en dat we thuis de schade gaan opnemen en nader zullen melden aan KLM. We zijn behoorlijk teleurgesteld over dit incident.
Als we door de douane zijn staan daar onze kinderen te wachten. Het is een fijn weerzien en daarna praten we gezellig bij op een terras met koffie.
Maarten en Anne brengen Nico en mij naar Heerhugowaard om auto en aanhanger te halen en daarna halen we de fietsen en de bagage op van de luchthaven.
Om 12 uur zijn we weer thuis.
Hartelijke groeten,
Marjan en Ton
-
04 Juni 2013 - 12:05
Fritz Bil:
Beste Ton en Marjan,
verdorie, da's een behoorlijke kater dat ze zo met jullie nieuwe fietsen hebben omgegaan! Een hele vervelende thuiskomst zo.
Zijn jullie weer een beetje gewend aan NL? De frisse lucht zal jullie inderdaad goed doen.
Erg leuk reisverslag! Heel levendig een beeldend geschreven.
Hartelijke groeten,
Fritz -
19 Juni 2013 - 23:43
Nico:
Ton een zeer uitgebreid verslag, hier en daar wat gelezen en je hebt een plezierige aangename , onderhoudende schrijfstijl!
Je zal weinig details missen vermoed ik.
Met jouw goedkeuring zal ik dit verslag gebruiken als aanvulling op mijn dagboek!
complimenten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
