Grensverleggend

Mingpo, 19 mei 2013, 6.30 uur

Vroeg opgestaan, in het donker aankleden en zonder ochtendritueel aan het ontbijt. Inmiddels heeft de duisternis plaatsgemaakt voor daglicht.
Vandaag weer een zware klim, twee zelfs. We klimmen van 4500 m naar 5200 m, het hoogste punt dat we per fiets kunnen halen.
Het traject van Mingpo naar Nyalam is 91 km en na de beklimming dalen we gedurende 55 km naar ongeveer 3700 m.
Vertrek om 9 uur. Het is ijzig koud en ondanks onze dikke winterfietshandschoenen worden m'n handen zo koud dat ik er bijna van moet overgeven. Gelukkig vind ik een plekje waar de weg in de zon ligt en laat ik m'n handen ontdooien.
Kort daarna raken m'n darmen van slag en dat is behoorlijk lastig als je veel lagen kleding draagt. Free toilet houdt de kwestie gelukkig hygiënisch.
De derde tegenvaller: een storing aan de achter derailleur die het klimmen extra zwaar maakt. Samen met Fritz is dit probleem gelukkig snel opgelost.
Het weer is prachtig, hier en daar een wolkje in combinatie met een blauwe lucht. Geen wind.
Door de geschetste problemen fiets ik helemaal achteraan samen met Fritz. De twee beklimmingen zijn afschuwelijk zwaar, de ijle lucht remt de snelheid tot 4 a 5 km per uur. Als een slak ga ik omhoog, m'n benen voelen als lood en m'n ademhaling is niet in staat voldoende zuurstof aan te voeren voor m'n spieren.
Uiteindelijk kom ik met Fritz als laatste op de pas aan en omdat ik jarig ben, nog maar zestig, word ik uitbundig ontvangen en worden geluksvlaggetjes om mij gehangen. Marjan die al boven is vangt mij in haar armen op, ik kan nauwelijks meer op m'n benen staan en iedereen feliciteert mij. M'n fiets wordt door iemand overgenomen en samen met Marjan hang ik de geluksvlaggetjes op bij de vele andere op de pas. Ik zoek een plekje in de bus en probeer wat te rusten. Niet te lang anders worden m'n spieren koud en stijf. Samen met Marjan begin ik aan de afdaling van 1500 m. We suizen met zo'n 50 km per uur naar beneden. Onze MTB 's presteren naar behoren en dat geeft een veilig gevoel.
Als we ongeveer 1000 m gedaald zijn en nadat wij onze noodlesoup hebben opgegeten rijden we het dal uit en steekt een storm op. Windkracht 8 op ruim 4 km hoogte is bepaald geen pretje. Na een vijftal km's waarbij we voortdurend naar de weg as worden geblazen besluiten vele groepsleden omwille van de veiligheid in de bus te stappen. Marjan en ik ook.
Omdat we nu al enkele dagen geen bad of douche hebben gezien zien we erg uit naar het hotel waar we vannacht slapen. Gelet op onze ervaringen geldt het gezegde: eerst zien dan geloven.
Aankomst hotel in Nyalam: mooie en luxe kamer.
Met onze vrienden gezellig m'n verjaardag gevierd in een Chinees restaurant.

Hartelijke groetjes,

Ton en Marjan